مؤمن نعمتهای الهی را نردبان می کند و با آنها به خدا نزدیک می شود ، اما انسان ناسپاس ، نعمتها را مایه سقوط خود به سوی دوزخ قرار می دهد !
امام حسین ع در دعای عرفه می فرماید : . . . کور باد چشمی که ترا نبیند . . . !
یعنی اگر قرار است نعمتی برای خدا صرف نشود ، نبودنش بهتر است !